bəri

1. zərf Bu tərəfə, buraya, bu yana, yaxına. Bəri gəl. Bəri dur. – Dolanım başına, ey nazlı yarım, bəri bax! S. Ə. Ş.. <İmamqulu> bir də süzüb, bəri gəldi. Ç.. . . Komendant əli ilə cib dəftərçəsini göstərdi: – Onu da bəri ver! <dedi> M. Hüs.. // Sif. mənasında. Qızıl əsgərlər körpünün bəri üzünə qaçmışdılar. M. C..

2. qoş. Bir şeyin (hadisənin və s. -nin) başlanma nöqtəsini və o andan başlayaraq davam etdiyini bildirir; . . . etibarən. Üç gündən bəri. Üç ildən bəri görüşməmişik. – Musiqişünasların dediyinə görə, xəstəlikdən qalxandan bəri Həsən, öz sənətində irəliləyərək, daha da böyük məharət göstərməyə başlamışdı. B. T.. Mənim də xəyalım dağları aşır; Qəlbimi şerimə verəndən bəri. O. S..